Um då Haugum og husmori var ei vika i øydemarki utan straum og verdsvev, men med mygg, makk og mykje moro

Vyrde hytteblogglesarar: Det er med tungt hjarta eg kunngjer at me no er komne til siste bolken i denne spanande soga. Laurdag 6. juli fór me ned att til Elverum, eller til siviliasjonen, dei kallar. Men innan dess rakk me å lauga, eta frukost ute (hm, åt me ute både fredag og laurdag?), lesa, sjå til ròtadroget, skriva ferdig innlegget i hyttaboki og kverka um lag 70 kleggjer, for dei òg vilde sitja i solveggen, må vita. Nettnerden nytta òg høve til å snikfotografera den lesande husmori:

For dei nyfikne kann eg melda at eg her les

Språknytt, det vesle bladet åt Språkrådet.

Meir presist: eit stykke om jubilanten 

og husguden Ivar Aasen.

Ikkje lenge etterpå kom far til husmori (for me hadde ikkje bil, so nokon laut henta). Han vølte torvtaket medan me pakka og fjelga hytta, dinæst bar det i veg. Det vart jamvel ein liten stogg med is og kaffi i Engerdal.

Me tanke på dei som no kjem til å slita med ålvorlege abstinensar: I morgon kjem eit bilæte som syner korleis du kann kurera posthyttmatisk kvilesyndrom. Gled dykk!