Fridtun skald leikar seg

Ja, i dag kjem noko sjeldsynt. Eg skal leggja ut ein ørliten neve dikt. Ellinor og Sunniva er alt på skrivebylgja, so det er vel berre å gyva laus. De fær tvo stutte. Og dei er skrivne for eit drygt år sidan, då eg var grasenkja og ikkje hadde stort anna å driva med. Det var fyre målrørsla huka tak i meg.

Snurr ord. Dikti høyrer ikkje saman på noko vis. Og dei skal lesast med eit smil.

I

ljodspor for dagen:

ein kvist
bak vedskjolet

fingeren
over rimdrakta

taktstrek
i borken.



II

ei stjernestripe
oppunder mønet

gneistane sprutar
på ein bøygd månerygg

natta koplar seg inn
på vår eigen krins.

Takk, Ivar Aasen.
Nynorsk er fint i dikt.

liderna grønka som hagar

Her ser de utsynet frå vindauga mitt. Ein grand grønare sidan sist.













Utsending 161 frå SmiN hev kome att frå landsmøtet i Noregs Mållag, og under måndagsbilætet legg ho inn eit glimt frå flyturen heim til Nidaros. God kveld!

måndagsbilætet

Eg tek til med noko fint i dag; måndagsbilætet.
Kvar måndag skal eit taka eit blinkskot frå glaset mitt og leggja ut her. Det er for at de skal få sjå korleîs våren kryp fram frå vintertjeldet. Kann henda legg eg til nokre ord.

I dag legg eg ut nokre linor frå Hellström, væne og høvelege:

Träden står i blom,
marken täcks av jungfrudom
och nu hänger det på varje kvist
en solskensoptimist

Från norr till södertörn,
till jordens alla hörn
så leder vägen hem till dig

Å, äntligen på väg

ku & katt

Heia Odin! ;)

høna kastar egg og grannen drep på døri

Det er moro med ord som endrar tyding eller fær snevrare meining. I norrøn tid kunde folk verpa av seg kledi. I dag er det vel mest høna som verp, og ho verp ikkje anna enn egg. I Norrøn Ordbok finn de upphavstydingi åt ordet:

verpa (verp; varp, urpum; (v)orpinn) 1. kaste, slengje (e-u)

Eg tenkjer: det er ikkje so at egget berre "ploppar" ut, det vert visst kasta eller endåtil slunge ut. Kuli! Hønone var jaggu hardføre for tusund år sidan... Ein skulde tru det vart mykje søl av slik framferd.
Ha-ha.


So hev me endå eit gjerningsord; drepa. Eg gjev att fyrste lina frå Norrøn Ordbok:

drepa (drep; drap, drápum; drepinn) 1. slå, støyte, stikke

I dag er drepa same som å taka livet tå nokon. Difor tykkjer me ordlag som "drepa í hel" er smør på flesk. Det er ikkje mange som vilde skyna kva ein meinte um ein sagde "drepa jarn" (hamra jarn) eller "drepa strengi" (slå strengene på harpa). Eller "drepa á dyrr" - banka på.

Gjævt.
Det var mini-leksjonen for i dag.