Sola og skogen.
Sola fordi ho ligg og lurer mellom ryggvirvlane, varm som eit smil,
og snart kjem ho fram i huda.
Skogen fordi han susar slik ein skog skal,
innimellom fugleplystring og joggeskoskritt på ein mjuk stig.
Å! Eg liker ein ting til. På s.
Sundag om ei veke.
Då kan eg gje veslesyster ein nuss på kjakan
og trø over golvplankane på barnerommet mitt,
gløyme alt som er tid.
Slå graset. Plukke kvitveis til bestemor.
Det blir fint. Men no er det no
og eg skal gløtte litt i ein boks med spegel i.
(Biletet er åtte år på fredag. Hurra!)