Jau, då hev me vore i vyrde Århus i tvo vìkor. Byen hev ikkje smoge seg inn og funne fast feste i Fridtun-hjarta, men det er ein triveleg by og eg vil gjerne koma att seinare.
Me hev havt tri dagar med fyrelesingar, so tvo fridagar, so ei ferd til Skagen, so atter ein fridag. Torsdag var me ein hop på Vikingmuseet.
Århus (i gammall tid Aros) er den næst eldste byen i Danmark, og under ein Nordea-bank attmed domkyrkja kann ein sjå sumt som arkeologar hev grave fram. Nokre meter under bakken ligg allskyns restar etter vikingbyen som låg her. Arkeologane fann til dømes nokre bein:
Slik var Aros for um lag tusund år sidan:
Mumitrollet mitt er jamt og samt med i fyrelesingane, men han er ikkje so ihuga... Her 1) søv han; 2) hev fenge koffeinsjokk:
Jaja. Han er ein greid kar.
Her kann de sjå kven som køyrer kringum i by'n:
På fredag drog eg og nokre andre på Moesgård Museum. Der såg me til dømes Grauballemanden. Han er gammall, drjugt 2000 år. Me såg au runesteinar, ei utstilling um Ötzi, moselik, vikinghus og ymse anna. So gjekk me kringum i parken åt Moesgård, og eg fekk eta rips og klatra i tre
Heile laurdag var me på Skagen-ferd. Her kann de sjå sumt:
Sprell utanfyre museet.
Namngjetne Brøndums Hotel. Her åt me ein steike god frokost. Her hev H.C. Andersen vore au.
Her er me på Grenen. Skagerak og Kattegat møter kvarandre. Mykje straum i vatnet og ulovlegt å bada (men sume gjorde det lell).
Det beste med heile vìka: Eg sat på bussen mot Skagen, eg veit ikkje kvar me var, det fine er at det spilar ingi rolla, eg sette på 747, eg hev ikkje høyrt songen på mange vìkor, kjensla av å koma heim slog ned i meg etter mindre en eitt sekund. Etter tvo eller tri sekund tok det til å regna utanfyre. Vatn på glasruta. Grått. Ein norsk bil med skiltnummer "KF eit-eller-anna" køyrde jamsides med bussen. Jakka mi låg som ein ball mot glaset med eit trøytt Fridtun-hovud på.
Det var höjdaren.
Eg tykkjer ikkje det er trist, eg tykkjer det er godt.
maybe this time it won't heal
maybe this time it will bleed untill I am free
Heimferd um ei vìka.
2 kommentarer:
Bussturer i regn er til tider best. Hvis en har musikk som fyller ikke bare hodet, men brystet og magen også, sånn at en kan hvile og bare la bussen bevege deg i musikken.
Og mummitrollet ditt er nydelig. Særlig likte jeg det fryktelig trøtte dyret med koffeinoverskudd - det var et flott bilde. Jeg tror kanskje det må på avvenning når du kommer hjem etterpå, for det ser ut til å være i ferd med å utvikle en viss avhengighet av kaffe.
Og Kristin opp ned. Det var så fint, det!
Takk, Ellinor.
Eg trur det dekkjer det meste, eg.
Takk :)
Legg inn en kommentar