I dag, på morgonen, var eg med far min på Østkanttorget (kjøp eit Elverumskart um du ikkje veit kvar det er). Kvar laurdag i sumarhalvåret er heile plassen stinn med brukthandlarar og forne greidor som det er gildt å glytta på. Då er det berre å hiva seg på sykkelen (skrævaråkji) og fara ned i godt, sumarlegt driv. So kann ein ganga seint og stilt millom ymse buder og bord og sjå fyre seg korleîs det må ha vore då desse gamle greidone endå var i bruk. Stundom kjem det sumt i auga som eg vil (og hev pengar til å) heimta. I dag fann eg ei liti skrivemaskin som høver fint på arbeidsromet eg skal laga ein gong i framtidi:
Ho er ikkje eldgamall, men væn å sjå til. Og grum.
Grum, ja, det var ordet eg leitte etter.
Og so gjev ho ifrå seg dei rette skrivemaskin-ljodi. Tapp-tapp-tapp.
Ein dag skal eg røkja etter modell og alder og slikt, no skal eg fara som ein vind til hytta i Femundsheimen. Forkynnelsesførkje på skrævaråkji rundt Nautmulevatnet = nonne på sykkel kring Femunden. Dit skal eg. No. Utan Mercedes.
2 kommentarer:
NYDELEG!
Takk, no vart ho glad, maskina.
Legg inn en kommentar