bordskikk & slikt

Eg hev slege innpå ihopsetjingi raping og eting i norrøn bokheim tidlegare i sumar, og no gjer eg det endå ein gong. Denne gongen gjeld det den vesle Soga om Torgils og Havlide. Um Tord, ein av karane i soga, vert dette fortalt:

Han hadde litt vanskar med å eta kjøt av di han rapa og fekk oppgurp av det og ein noko ram ande.

Merk underdrivingi "ein noko ram ande".
Karane er i gjestelag og heller innpå mjød og andre go'saker, og tek so til å moroa seg med å kveda vers. Emnet er kjøt-rapingi hans Tord. Det er endå til ein kyrkjamann som opnar ballet, for Ingemund prest luter seg til sidemannen og segjer dette:

"Kvar ifrå trekkjer denne tev?"
Tord andar no attant'.

Her fylgjer eit utval vers til gleda og gaman:

Lite det gjer om
vi her i laget
av okse-kjøtet
kjem til å rapa!
For Tord, sonen til
Torvald som var
Kjartans son, or
kjeften laut rapa!

Og:

Maten jaga sure
støytar opp or brystet,
bamse-eta på jotnens
ætling, heile dagen.
Fingrane tok folk i
flokken om nasen då
rauste karen rapa -
ring tev tolte lyden.

Og:

Goden rapa så,
vi laut framom gå,
nakketust i sky
kvar og ein skreik fy!

Til dette siste verset høyrer dette avsnittet:

Så er sagt at Tord vart følgd ut med denne visestubben til avskil. Men det er ikkje sagt noko om at han elles fekk med gåver.

Det var fulla litt leidt å vera Tord. Men det tryggjer å få stadfest at kroppsfunksjonar var morosamt då som no.